मान्छे जती सुकै निरँकुश, स्वार्थी, मुर्तिचोर जे जसो भएपनी मान्छेको मन न हो दु:खमा पर्दा नरमाइलो लाग्दो रहेछ। बिचरा जिन्दगीले कंहादेखी कहाँ  पुर्याइदियो, आखिर समयको अगाडी कसको के लाग्दो रहेछ र।

 

साँच्चीकै अचम्मको छैन त जीन्दगी? के थाहा कसलाई के पर्छ त्यसैले दु:ख जसको सुकै किन नहोस् पिडा त उस्तै नै हुन्छ होला, हिजो नेपाली जनता मरे, माओवादी मरे, कतीको आसुँ रित्तियो आज एउटा शासक ढल्दै छ। तर उ पनि त एउटा सामान्य मान्छे हो, हिटलर त एक्लै राती राती शिरानी भिज्ने गरी रुन्थ्यो रे ज्ञानेन्द्रको के कुरा भो र?

उसको हातमा शक्ती हुँदा हुजुर मौसुफ भनी फाईदा लिन खोज्नेहरु अहिले सबै दुर दुर भाग्दै छन रे, साच्चिकै सबैले बलेको आगो नै ताप्छन। हाम्रो जीवनमा पनि त कतिले सुखमा साथ दिये होलान, सँगइ हासे होलान तर दु:खमा एक थोपा आसुँ पुछिदिने पनि कोइ हुँदैन, बिचित्रको संसार हो यो।

-------------
Nothing about politics...was just wondering how one's life can change suddenly. yes its true 'Nothing lasts forever'

Eutaa kavita sunna mann lagyo JINDAGI ko baremaa

That's life in its worst.

Well said Amazing...yastai ho swaarthi sansaar....huna ta aafule pani tyastai gariyo holaaa but ahile Gyane ko durgati herdaa chaai maya nai laagchha ho (Again, not politically, just humanly)

Super dude, I think his real life will start now..

-------
PyariKt, really hai k garnu....''JASTO ROPYO TYASTAI FALDO RAHECHHA''

Amazing! U are totally correct. Sayad, kaliyug ma pap ko fal autai janmal ma bhognu parchha bhaneko yahi hola. maile jindagi ko bare ma hujo matra auta kabita lekheko hai:

कहिले बल्दो आगो जस्तो, कहिले चिसो पानी
कहिले कस्तो कहिले कस्तो लाग्छ जिन्दगानी

फरक फरक हुने किन सबको आनीबानी
आँशुहाँसो भइराख्ने कस्तो यो कहानी
संघर्ष हो लड्नै पर्छ भन्ने जानी जानी
कस्तो कस्तो किन लाग्छ आफ्नै जिन्दगानी !!

टिकाउ हो या हो क्षणिक फूलको जवानी
कहिले कस्तो कहिले कस्तो लाग्छ जिन्दगानी

सात पार्टीले सत्ता सम्हाले पश्चात ज्ञानेन्द्रले आफूलाई अनुशासनमा बाँधेर गणतन्त्रको बाटो निस्चय नै सजिलो बनाए। मठ मन्दिर जाने र शुभकामना दिने बाहेक अरु बाधा अड्चन गरेनन्। नाना खाले हल्ला चलाईए तर उनी आफ्नो बचनमा कटिबद्ध रहे। राजनितिक महत्वकांक्षा राख्‍ने ब्यक्तिहरुबाट यस्तो बिरलै देख्‍न पाईन्छ। यसको सरहना हुनु पर्छ। त्यसैले, सरकारको जिम्मेवारी बोक्नेले, मैले नि तपाई भने उनले नि तपाई भनेर सम्बोधन गरे भनेर फितलो कुरामा दङगिनु भन्दा बरु हामीले मर्यादापूर्ण तरिकाले उनलाई कसरि सधैका लागि पन्छाउन सकिन्छ भन्ने सोच्नु पर्ने हो। सबैले अर्को देशमा शरण लिन्छ भनेर अड्कल काटेको बेला नेपालमै बस्ने निर्णय गरेर उनले नेपालीको ईज्जत जोगाईदिएका छन। एसलाई जे गर्दा नि हुन्छ भनेर नीच ब्यबहार देखाउनु हुदैन। नेपाल मा पूर्व मन्त्रीहरुलाई नि सुबिधा दिने चलन छ। पहिलेका राजा रजौटाहरुले अहिले सम्म नि मान मर्यादा पाएका छन भन्ने सुनिन्छ। शाहवंशको अन्त्य ज्ञानेन्द्रको धज्जि उडाएरै किन गर्नु? आखिर यो हाम्रो ईतिहास हो। नारायणहिटिबाट हटे, एउटा नागारजुन दरवार उनलाई किन नदिने? सुरक्षाको दृष्टिले नि त्यो आवश्यक छ।

ज्ञानेन्द्र अहिले जुन ठाउमा पुगे, त्यसको जिम्मेवार उनै हुन। उनलाई अब कसरी कहा पुर्‍याउने भन्ने हाम्रो जिम्मेवारी हो।

राजा वीरेन्द्रको शवमा झिंगा भन्किएको दृष्यले अझै हामी नेपालीलाई ग्लानि हुन्छ। भविष्यमा भूपू राजालाई बसाउने र दिने ब्यवहारबाट त्यस्तै तीता अनुभब गर्नु नपरे नै वेश।

राष्ट्रपति र प्रधानमन्त्री हुने रहरमा माओवादी नेताहरूसमेत किन भारतीय नेताको चरण धोइरहेका छन्, यो पंक्तिकारले बुझ्नसकेको छैन। राजालाई अपदस्थ गरेर भारतीय दूतलाई 'राजा' मान्ने गणतन्त्रले आखिर यो देशलाई कहाँ पुर्याुउँछ? प्रश्न अनुत्तरित छ।  

I liked this line by Yubaraj Gautam.

After listening BBC Nepali Sewa this morning, My respect for king is grown.  He is happy to be a common citizen and when he talked to the home minister he refer him as Matri jyu.  He is easily ready to leave the palace, even though he does not know where will he go.  That is a a good sign of the king.

पार्टीहरु बीच को राष्ट्रपति र को प्रधानमन्त्री बन्ने भन्ने झगडा नटुङ्गिएको बेला मेरो मनमा प्रश्न उब्जियो – किन ज्ञानेन्द्रलाई प्रथम या अन्तरिम राष्ट्रपति नबनाउने? उनलाई राष्ट्रपति पद दिदा थुप्रै फाईदा पुग्ने मेरो अनुमान छ।

 

सर्व प्रथम त अहिले उनी जुन परिस्थितिबाट गुज्रिरहेका छन, त्यो पक्कै पनि सजिलो छैन। हिजोसम्म सबैले राजा मानि आएको र आज सर्व साधारण नागरिक हुनुको उतार चढाब हामीले अनुमान मात्र गर्ने कुरा हो। त्यसमाथि सबै खुशी मनाउदैछन, उनको ईज्जत, मान र प्रतिष्ठा समाजमा कुन खालको हुने हो थाहा छैन। उनले म नि गणतन्त्रवादी हूँ भन्दा नि कसैले विश्वास गर्ने कुरा छैन। कस्तो बिडम्बना? उनको यो दुःखको घडीमा उनलाई नुन-चुक छर्नुको साटो मलम लगाउने पो हो कि? हामीले किन एउटाको घाँटी शरेर मात्र अर्काको पूजा हुने गलत प्रबृतिलाई प्रश्रय दिने? नत्र राजदरबारबाट गलहत्तिएर हिड्दा कि त जीबनभर नुन खाएको कुखुरा जस्तो झोक्राएर हिड्नु पर्‍यो, कि त म नि आफ्नो ताकत देखाउछु भनेर केही चलखेल शुरु गर्नु पर्‍यो। पैसाको कमी छैन, त्यसको पछि लाग्ने जमात नि ढिलोचाँडो निस्किहाल्छ। यसरी हामीले उनलाई कि त निस्कृय हुने कि गलत कुरामा सकृय हुने मात्र ठाउँ किन छोड्ने? तिमी पनि नयाँ नेपालको पात्र हौ, लौ मिलेर जौ भन्दा उनलाई शिर ठाडो पारेर हिड्न मिल्छ। जनताको चाहना अनुसार चलें भनेर दिल खोलेर बोल्न मिल्छ। र सबैभन्दा ठूलो कुरा यो राजतन्त्रको अन्त्य र गणतन्त्रको स्थापना जस्तो सम्वेदनशिल मोड - शान्ति, सुख, र नयाँ आशका साथ अघि बड्नेछ। ०७ सालमा राणा शासन अन्त्य भैसके पछि पनि मोहन समसेर प्रधानमन्त्री बनाईएको उदाहरण सायद यस्तै परिस्थितिको बिश्लेषण पछि भएको हो कि?

 

नयाँ नेपालको निर्माण गर्न एक आपसमा विश्वासको खाँचो छ। हाम्रो हरेक असफलताहरुलाई भोलि पनि हामीले कैले विदेशि र कैले ज्ञानेन्द्रको चलखेल भनेर दोष थोपरेर पन्छिन नपरोस। फेरि पनि भूपू राजाले लौ रिटायर्ड जनरलहरुसंग भेट्न थाले भन्ने हल्लाको पछाडि दौडन नपरोस। त्यसको लागि राजालाई आफ्नो निगरानीमा राख्‍नु, केही सामाजिक जिम्मेवारीहरु दिएर बेफुर्सद राख्‍नु पनि भैपरि आउने समस्याबाट उम्किने उपाय हो। त्यतिमात्र हैन, राजाप्रति झुकाव, सद्भाव, र श्रद्धा राख्‍नेहरुलाई पनि राजा आफै गणतन्त्रसंग संबद्ध भएको देख्दा राष्ट्रिय एकता मजबुद हुन्छ – जो नयाँ नेपाल निर्माणको लागि अपरिहार्य छ। नत्रभने बहुदल ब्यबस्था आएपछि पञ्चायत नै ठीक थियो भन्ने जमात २-४ बर्षको गणतन्त्रपछि राजै ठीक थियो भन्दैनन भन्न सकिन्न। हाम्रो जस्तो सीमित साधन र श्रोत भएको देशमा त्यसको सम्भाबना ठूलो छ। गलत भएपनि त्यसलाई नकार्न सकिन्न किनकि जनताले परिणाम खोज्छन। त्यसैले सबैलाई समाबेस गरिएको नेपालको उन्नति छिटो हुन्छ। एउटा असफल भो भनेर अर्कोको पछि दौडिने संस्कारको अन्त्य हुन्छ। विदेशीको साहरा लिएर निर्णयमा पुग्नु भन्दा आफै किन नमिल्ने? सफल भए श्रेय हाम्रो, असफल भए दोष हाम्रो।

 

सम्बिधान सभाको निर्णय मानेर दरबार छोड्न लागेका राजाबाट अब कुनै खतराको सम्भाबना न्यून छ। बरु भाबी राष्ट्रपति कसरी चुन्ने छान्ने भनेर टुंगो लगाउने बिधान बनाउन सभासदहरुले समयको फाईदा उठाउन पाउनेछन। सबै अधिकार प्रधानमन्त्रीमा निहीत गरिएपछि र तत्कालै जनमत र जनादेशको बिरुद्ध जाने कुरामा न त सुरक्षाकर्मीहरुले नै हौसला दिन्छन। अरुले लादेको कानून भन्दा दायित्व बोकेर कानूनको परिधिमा बाँधिन्छन्। बरु ज्ञानेन्द्र सम्मिलित सरकारलाई हरेक समस्या समाधान गर्न सजिलो हुन्छ। माओवादी सेना समाबेश गर्ने विवाद नि सायद सजिलो होला। तर त्यो भन्दा नि ठूलो कुरा मेरो सोचाईमा राष्ट्रिय एकता नै हो। राष्ट्रिय एकताको यस्तो लहर चलोस कि सबै नेपाली मेरो देश मेरो गौरव मेरो नेपाल भनेर आफ्नो राजनैतिक पार्टी र बैचारिक संकीर्णताभन्दा माथि उठेर खाली नेपाल र नेपालीका उन्नति र प्रगतिका लागि लागि परुन।

 

यो बिचार राजालाई पहिले देखेको नभई अहिले हेरेको आधारमा हो। यो अवस्थाबाट गुज्रिएको दोश्रो नेपालीप्रति नि मेरो भावना यस्तै हुन्थ्यो। आखिर यो मन नेपाली हो। हैन भने दोष आज मेरो रेडियोमा बजेका पुराना राष्ट्रिय गीतहरुलाई दिउ है! एउटाको बोल यस्तो छ – गायक उही स्वर सम्राट नारायण गोपाल।

 

अरुको भरमा पर्नु हुदैन

आफ्नै भरमा जिउनु

दर्बिलो खुट्टा टेकी सबले

गर्भिलो आखा पार्नु

रैतिहरुमा सीप बढ्यो भने

देशको नसीब खुल्छ

हिमचुलिको सुन्तले घाम झै

हाम्रो देश बन्छ

 

तान चलाउनु चर्खा कात्‍नु

रुवो उमारी कपडा बुन्नु

आफ्नै नाच र गानमा रम्नु

स्वाभिमानी भै हिड्नु

तान चलाउनु।।।

 

नुन दिई या चुन दिई

सुनले ढुकुटी भर्नु

सुन भनेको देशको धन हो

यसको रक्षा गर्नु

हेर फिरङ्गी पस्लान घुस्लान

सबले सक्षा गर्नु

तान चलाउनु।।।

टिकाउ हो या हो क्षणिक फूलको जवानी
कहिले कस्तो कहिले कस्तो लाग्छ जिन्दगानी

Wa Cheli wa....did not know that u are also SAHITYAKAR

-
Homlal, is it your write up? or extracted from somewhere?
--
Dalli Aunty    .....
-Syangjali....I think Yubaraj Gautam is 100% Royalist.

Amazing,

Thanks for your concern. Yeah, it's my own. Was I that impressive? :)

HomLal that was good one :-)

......Are you really happy bro?

I wish I could read his biography called "EKADESHMA MA RAJA THE, TESPACHI........."

kasto hola ahile usko manasthiti, tyo pani imagine garau na..

Whatever the previous situation, from humanity ground, i do feel bad for him as well. I wonder what must he be going through right now that he is no longer the KING. Pretty sad ha..

 

240 year's  ruling couldn't end up like this..I doubt for the future..He will take some bad actions..

I don't feel sorry for his earlier actions but to see a man, any man in a real heart broken situation.....its a sad thing to see